Wczoraj w Pałacu Kultury i Nauki odbyła się akademia z okazji czterdziestej rocznicy powstania Komunistycznej Partii Polski. W prezydium zasiadło całe Biuro Polityczne i sekretarze KC, zasłużeni działacze KPP, goście zagraniczni, a także prezes Polskiej Akademii Nauk, prof. Tadeusz Kotarbiński, Władysław Broniewski i wielu innych. Naliczyłem za stołem prezydialnym 48 osób. Gomułka wygłosił obszerny referat, mówił prawie dwie godziny. 

Warszawa, 16–17 grudnia

Wczoraj wręczyłem nagrody „Polityki” za rok 1959, które po raz pierwszy przyznaliśmy. Do jury pozyskaliśmy znanych i wybitnych historyków, a wśród nich profesorów: Stefana Kieniewicza, Bogusława Leśnodorskiego, Kazimierza Piwarskiego, Juliusza Bardacha, Natalię Gąsiorowską, Stanisława Płoskiego. Wielkie nazwiska. A oprócz nich w jury był docent Czesław Madajczyk i Stanisław Wygodzki. 

Nagród było aż trzynaście, w czterech działach. Pośmiertnie za „Powstanie Warszawskie” nagrodę otrzymał Jerzy Kirchmayer. Pierwszą nagrodę w dziale przekazów dokumentarnych, wspomnień i pamiętników jury przyznało Zygmuntowi Klukowskiemu z Lublina za „Dziennik z lat okupacji”. Klukowski w latach okupacji należał do AK. Na wręczenie nagród przybyło sporo oficjalnych osobistości. Najważniejszym gościem był prezes Polskiej Akademii Nauk, prof. Tadeusz Kotarbiński i minister Golański. Była lampka wina i kilka przemówień (krótkich). Wśród nich także moje. Jeśli coroczne przyznawanie nagród stanie się tradycją, to będzie to powód do dumy.

Warszawa, 18–19 lipca